Wychowanie muzyczne w przedszkolu

Rytmika nie jest sztuką, nie jest celem samym w sobie,
jest przygotowaniem do wszystkich sztuk, jest wychowaniem
Emil Jaques – Dalcroze
 
W wychowaniu muzyka odgrywa najważniejszą rolę. Jest ona istotnym elementem w pracy z dziećmi i pełni wiele funkcji: uczy – pozwala zrozumieć otaczający nas świat, bawi – dostarczając dziecku wiele radości i uciechy podczas tańca oraz w czasie innego jej wykorzystania, rozwija – dziecko w trakcie zabaw muzycznych zaczyna rozumieć, że coś jest rytmiczne; że muzyka może być głośna lub cicha i można ją przedstawić ruchem, wychowuje – pozwala dziecku zrozumieć świat wartości społeczno – moralnych, wspomaga rozwój emocjonalny – dziecko dzięki muzyce może wyrazić swoje pragnienia, uczucia i wyobrażenia, wpływa na ogólny stan dziecka – w czasie zabaw muzyczno-ruchowych następuje rozwój mięśni, poprawa postawy i pracy serca, wzmocnienie układu nerwowego, dzieci uczą się płynnego ruchu.

Pierwsze lata życia są bardzo ważnym etapem rozwoju zdolności muzycznych dziecka. Korzyści z uprawiania muzyki są nieocenione. Prowadzi ona do harmonijnego rozwoju całego organizmu, lepszej koordynacji, poprawia myślenie, koncentrację i pamięć. Na etapie szybkiego rozwoju w jakim znajduje się przedszkolak muzyka pozwala dać upust energii i emocjom, kształci charakter, uczy przezwyciężać trudności. Pełni również funkcje terapeutyczne i lecznicze. Jednym z głównych zadań wychowawczych jest rozwijanie muzycznych umiejętności dziecka. (Muzyka w przedszkolu, B. Podolska, s. 12)

Dziecko na zajęciach umuzykalniających w przedszkolu powinno doznawać radości w kontakcie z muzyką. Przedszkolak reaguje na muzykę spontanicznie przede wszystkim ruchem. Cele i zadania wychowania muzycznego określiła B. Podolski: rozwijanie gry na instrumentach, śpiewu, płynności ruchów, tworzenia i słuchania muzyki; kreowania twórczej postawy; wzbogacanie wyobraźni, kształtowania postaw społecznych, umiejętności współpracy; poszerzanie wiedzy dziecka o sobie i otaczającym świecie; możliwości emocjonalnego przeżywania muzyki. (Muzyka w przedszkolu, B. Podolska, s. 35 - 36)

Najczęściej stosowanymi metodami w przedszkolu są:
- metody twórcze (ruch naturalny oparty na inwencji twórczej dziecka),
- metoda zabawowo - naśladowcza,
- metoda zadaniowa (odwzorowywanie ruchu z pokazu i słownej instrukcji nauczyciela),
- metoda małych obwodów (dotyczy doskonalenia zadań etapowych dążących do wykonania zadania głównego).

Metody nauczania ruchu:
- metoda syntetyczna (całościowe nauczanie zestawów muzyczno - ruchowych),
- metoda analityczna (dzielenie poszczególnych ćwiczeń na fragmenty),
- metoda mieszana, czyli analityczno - syntetyczna (polega najpierw na nauce poszczególnych elementów tańca, a później łączenie je w całość),
- metoda kompleksowa (jest połączeniem poprzednich metod stosowana głównie w celu korygowania błędów w wykonywanym ruchu).
Wymienione metody uzupełniane są o elementy metod E. J. Dalcroze'a Ruchu Rozwijającego W. Sherborne, C. Orffa, R. Labana, kinezjologii edukacyjnej P. Dennisona oraz muzykoterapii.
 
Literatura:
1. Podolska B., Muzyka w przedszkolu, Kraków 2008
2. Prasowska – Zeidler B., Bajkowa podróż w krainę muzyki, Gdańsk 2012

Opracowała: Dominika Machnio-Sieczka