logo

    Wyrażenie savoir-vivre pochodzi z języka francuskiego i oznacza w dosłownym znaczeniu savoir- wiedzieć, vivre- żyć. Savoir- vivre to inaczej „Sztuka życia” czyli znajomość obyczajów i form towarzyskich, reguł grzeczności; umiejętność postępowania w życiu i radzenia sobie w różnych trudnych sytuacjach. Właściwe zachowanie i kultura osobista to coś ponadczasowego, niezależnego od wieku i osoby. Dobre maniery są podstawą świadczącą o wychowaniu i kulturze osobistej każdego człowieka. Dlatego ważne jest, aby już od najmłodszych lat dzieci zaznajamiać z zasadami savoir-vivre, małymi krokami adekwatnie do ich wieku. Pierwszymi i najważniejszymi osobami od których dzieci uczą się dobrych manier to ich rodzice. Rodzice dają dzieciom przykład swoimi czynami jak i słowami, są dla dzieci największym autorytetem. Dlatego należy zwracać ogromną uwagę na to jak zachowujemy się w danych sytuacjach jeżeli chcemy wychować kulturalne dziecko. A kulturalne zachowanie i stosowanie dobrych manier ma wiele plusów i zalet takich jak:

- zmniejsza stres w nowych sytuacjach, które dziecko napotyka na swojej drodze poprzez wiedzę, że teraz w tym momencie np. należy podać rękę drugiej osobie, czy podziękować za pomoc, dziecko czuje się pewniej i odczuwa mniejszy stres,

-uwrażliwia dzieci na potrzeby innych- dzieci, które wiedzą, że pomoc innym jest dobra chętniej wspierają oraz stają się troskliwsze względem innych,

- budują lepsze relacji z innymi- dzięki swojej kulturze, takcie i uprzejmości,

- mają większą pewność siebie i naturalność- są w stanie sprostać nowym sytuacjom i wyzwaniom.

Należy pamiętać, że zasady savoir-vivre i kulturalne zachowanie to nie to samo co bycie grzecznym a pojęcia te często są mylone. Mały buntownik lub indywidualista może równie dobrze znać dobre maniery i kulturalne zachowanie.

Kiedy i jak uczyć dzieci zasad savoir-vivre:

1. Podczas sytuacji wymagającej użycia słów grzecznościowych: proszę, przepraszam, dziękuję, dzień dobry czy do widzenia.

2. Podczas sytuacji w których dzieci mają kontakt ze starszymi osobami czy niepełnosprawnymi np. w autobusie. Osoba dorosła pokazuje dziecku, że zwalnia miejsce siedzące w autobusie na rzecz osoby starszej, tłumacząc dziecku przy tym dlaczego to robi.

3. Podczas spożywania posiłków przy stole w domu, na obiedzie u babci czy innych miejscach publicznych takich jak: restauracje.

4. Podczas wyjść do miejsc publicznych takich np. jak: teatr, kino, park, las.

W literaturze dziecięcej można znaleźć wiele pozycji odnoszących się do zasad savoir-vivre, które wspierają rodziców i opiekunów w wychowaniu dzieci np.

- Dobre maniery czyli savoir-vivre dla dzieci- Krzyżanek Joanna

- Bon czy ton. Savoir-vivre dla dzieci-Grzegorz Kasdepke

- Dobre maniery Cecylki Knedelek- Joanna Krzyżanek

- Dobre maniery. Poradnik dla dzieci- Barbara Żołądek

- Poradnik kulturalnego dzieciaka-Praca Zbiorowa, Wydawnictwo Ibis

- Podręcznik dobrego wychowania- Paola Dessanti

Savoir-vire to nie tylko zasady codziennego życia w rodzinie, w szkole, w przedszkolu i wśród kolegów ale również drogowskaz do wychowania dziecka na mądrego, rozumiejącego i szanującego innych człowieka.

Opracowała: Paulina Banaszek